Hayatı, ardı ardına çözülen kanıtların olduğu, araştıran kişilerin akıllarında hiçbir şüphe bırakmayan ve nasıl cezalandırmaları gerektiğini gösteren bir Agatha Christie gizemi değildi. İnsanlar karışıktı. Hem iyi hem de kötü yanları vardı. Büyümeye giden yolda ilk adımını attığını kabul ederek, ani bir şekilde gerçeği gördü.

Katilin önemli olmadığı, annesi, beş yaşında öldürülen epilepsi hastası Helen'in ve bu cinayet etrafında yıllar sonra gelişen olaylarla ortaya çıkan sırlarla dolu, her cümlesi farklı bir gizemi açığa vurmaya hazırlanan bir roman.
Karakterler, kendi yollarını bulmaya çalışıp tehlikeli yollar ve yöntemlerle başa çıkmak zorunda kalırken, okur kendini kâh Hindistan'da bir kafede kâh İngiltere'de zengin bir müzayede evinde yahut bir şekilde hapse girmiş insanları topluma geri kazandırmak için kurulan yıkık dökük bir evde buluyor.

Doğru olan nasıl bu kadar yanlış, yanlış olan nasıl bu kadar doğru olabilir?